Ας πιούμε...

Πιάσε μια νιφάδα ουρανού
και λίγη βότκα,
βάλε έναν έρωτα τρελού
και λίγη σόδα,
μέτρα δυο τζούρες για να πιω
και λίγη ζάλη,
ρίξε με στα πέλαγα του νου
και πέσε πάλι.

"Έτσι γυρνάνε τα βράδια της καρδιάς μου,
μες τα κεριά που καίνε στην ψυχή,
άστρα οι σκέψεις που σου αποστέλνω,
νιώσε με λίγο θα σου χρειαστεί."

Πιάσε ένα δάκρυ τυφλού
κι λίγη γεύση,
βάλε το πάθος του πιστού
και λίγη σκέψη,
μέτρα δυο τζούρες για να πιω
και μι'αμαρτία,
πέσε στη πίστα του χορού
ζήσ' άλλη μία.

"Έτσι γυρνάνε τα βράδια της καρδιάς μου,
μες τα κεριά που καίνε στην ψυχή,
άστρα οι σκέψεις που σου αποστέλνω,
νιώσε με λίγο θα σου χρειαστεί."

{Σε σκέφτομαι και κάθε βράδυ ταξιδεύω,
σαν σου μιλώ τα χέρια σου μ'αγγίζουν,
δεν είσαι εδώ και όμως σε πιστεύω,
μιά μέθη αναμνήσεων μες το χορό
λείπεις από την ζώντανή ζωή μου,
τ'όνειρο όμως μαζί σου το βλέπω
κι ακόμα και αν χάνεσαι μες την αυγή μου
σαν άστρων αστέρι θα σε ζητώ}

"Έτσι γυρνάνε τα βράδια της καρδιάς μου,
μες τα κεριά που καίνε στην ψυχή,
άστρα οι σκέψεις που σου αποστέλνω,
νιώσε με λίγο θα σου χρειαστεί."